กระแสของคำว่า “Music Shaming” กลายเป็นประเด็นร้อนบนโซเชียลมีเดียในช่วงหลัง เพราะมันกลายเป็นประเด็นที่เกิดขึ้นมาตลอดหลายทศวรรษ การเหยียดแนวดนตรีของปัจเจกบุคคลกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาในสังคมไปเสียแล้ว เพราะ “ความเก๋” ผูกโยงกับเรื่องศิลปะอยู่ตลอดเวลา และดนตรีก็เป็นเครื่องมือที่คนบางกลุ่มใช้ยกระดับว่าตนเหนือกว่า เก๋กว่า หรือมีสไตล์กว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก อีกทั้งยังเปลี่ยนกลุ่มกันไปตามความนิยม ซึ่ง Dua Lipa ก็ออกมาเหน็บแนมเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยภาพบนโซเชียลมีเดียเช่นกัน

     การเปรียบเทียบแนวดนตรีว่าอันหนึ่งอันใดเหนือกว่าเป็นเรื่องที่หมุนเปลี่ยนไปตามยุคสมัย ในวันที่กระแสเพลงฮิปฮอปเติบโต หลายคนก็มองว่าการฟังเพลงเก่าที่มีรูปแบบดนตรีจากเครื่องดนตรีหลากหลายและซับซ้อนเป็นเรื่องมีรสนิยมกว่า หรือการเหยียดว่าดนตรีอิเล็กทรอนิกส์เป็นดนตรีไม่จริง หรือแม้แต่การเหยียดวิถีความนิยมของวัยรุ่นที่ฟังเพลงป๊อปว่าเป็นพวกไม่มีรสนิยมทางดนตรี ฟังเพลงแค่ตามกระแสไปเท่านั้น ซึ่งนั่นก็ทำให้เกิดข้อถกเถียงมากมาย และดูอาก็สวมเสื้อยืดและโพสต์ลงบนโซเชียลมีเดีย โดยเสื้อดังกล่าวมีข้อความว่า “HATING POP MUSIC DOESN’T MAKE YOU DEEP”

     ข้อความดังกล่าวเกี่ยวโยงกับการเหยียดแนวดนตรีอย่างชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพลงป๊อปที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์มากมายว่าเป็นวิถีทางดนตรีที่ไม่ลึกซึ้ง ซึ่งดูอาก็สวนกลับด้วยคำเหน็บแนมบนเสื้อที่หมายถึงว่าการเกลียดเพลงป๊อปไม่ได้ทำให้คนนั้นเป็นคนลึกซึ้งทางดนตรีแต่อย่างใด นั่นหมายความว่าการสร้างกระแสต่อต้านแนวเพลงใดๆ ที่มีความนิยมตามกระแสยุคไหนก็ตามก็ไม่ได้ทำให้ใครผู้ใดผู้หนึ่งเหนือระดับกว่าเช่นเดียวกัน บทเรียนนี้คือคำสะท้อนให้เห็นว่าแท้จริงแล้วดนตรีคือเรื่องปัจเจก แต่ละคนมีรสนิยมความชอบไม่เหมือนกัน ศิลปะไม่มีถูกผิด มันก็เหมือนกับเวลาที่ผู้เสพผลงานนอกกระแสมักรู้สึกตัวเองแตกต่าง นั่นไม่ใช่ความรู้สึกที่ผิด แต่การกดคนอื่นต่ำลงด้วยมาตรวัดรสนิยมความชื่นชอบก็ไม่ใช่เรื่องถูกเช่นกัน