เคยสงสัยกันไหมว่าอาชญากรรมออนไลน์เกิดขึ้นอย่างไรและส่งผลกระทบต่อสังคมในวงกว้างกว่าที่คิดเพียงใด ในปัจจุบันมีเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นมากมาย ไม่ว่าจะเกี่ยวกับเรื่องเพศ การเงิน และความมั่นคงปลอดภัย เนื่องจากเหตุดังกล่าวเกิดขึ้นต่อเนื่อง ทางนักผลิตสารคดีเองก็มุ่งเน้นหาประเด็นที่เชื่อมโยงกับอาชญากรรมออนไลน์มากขึ้นด้วยเช่นกัน จนกระทั่งเน็ตฟลิกซ์ปล่อยสารคดีที่น่าสนใจออกมาในชื่อ “Cyber Hell: Exposing An Internet Horror” เรื่องนี้จะพาเราย้อนกลับไปหาเหตุการณ์อื้อฉาวของประเทศเกาหลีใต้ และสำรวจทุกกลไกในการสร้างกลุ่มปีศาจที่ทำลายชีวิตเด็กสาวชาวเกาหลีอย่างโหดร้าย

     เรื่องราวในสารคดีเรื่องนี้เล่าเกี่ยวกับการหลอกลวงโดยใช้ข้อมูลและขู่เข็ญให้ถ่ายภาพอนาจารและแสดงพฤติกรรมทางเพศเพื่อตอบสนองผู้เสพ งานนี้ไม่ได้มีผู้เสพเป็นกลุ่มย่อยๆ แต่เหล่านักเสพคอนเทนต์ดำมืดเหล่านี้มีจำนวนนับพันคนและแต่ละคนก็เป็นบุคคลนิรนาม ทั้งหมดเกิดขึ้นในโลกของแอปพลิเคชั่นเทเลแกรม โดยผู้กระทำผิดเลือกใช้กลไกการทำงานของแอปนี้เพื่อเอื้อประโยชน์ในการกระทำผิดขั้นสูงสุด Cyber Hell จึงไม่ใช่แค่สารคดีที่พาผู้ชมไปสัมผัสแง่มุมความดราม่า แต่กำลังไขทุกรหัสกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง มันจึงบีบหัวใจเพราะทุกคนต้องคอยติดตามความเหี้ยมโหดผ่านหน้าจอสนทนาเท่านั้น!

     ห้อง NTH และห้องพัคซา ชื่อห้องเหล่านี้คล้ายกับห้องสนทนาทั่วไปในเว็บบอร์ด แต่เชื่อหรือไม่ว่านี่คือศูนย์รวมการกระทำผิดทางเพศอันโหดร้าย พัคซาใช้วิธีหลอกเหยื่อให้คลิกลิงก์เพื่อสืบข้อมูลส่วนตัวเอาไว้แบล็กเมล์ ปีศาจนิรนามตนนี้กุมอำนาจเหนือกว่าและสร้างเงื่อนไขที่เหยื่อไม่สามารถปฏิเสธได้ พวกเธอคือเด็กวัยรุ่นที่ต้องยอมทำตามคำสั่งเพื่อปกปิดข้อมูลความลับ รวมถึงป้องกันภัยอันตรายที่อาจเกิดขึ้นในชีวิตจริง ความบีบหัวใจตรงนี้ไม่ได้ถูกเล่าเป็นภาพเคลื่อนไหวด้วยซ้ำ ผู้กำกับเลือกเล่าโดยใช้หน้าต่างสนทนาและจำลองกราฟิกแอนิเมชั่นเข้ามาเท่านั้น แต่ด้วยบทสนทนาและรูปแบบของแอปฯ ที่ดูสมจริงสมจังมันบีบคั้นอารมณ์ได้มากกว่าเราเห็นภาพจำลองเสียอีก

      การตอบสนองที่ผิดคาด! แน่นอนว่าการข่มขู่โดยใช้อำนาจย่อมเป็นทางเลือกที่ผู้กระทำผิดชื่นชอบ เพราะมีโอกาสกดขี่ผู้อื่นให้ทำตามคำสั่ง ในขณะเดียวกันการถูกข่มขู่ด้วยสื่อกลับกลายเป็นการสร้างชื่อเสียงมากกว่าความน่ากลัว เหยื่อคือผู้เคราะห์ร้ายทั้งขึ้นทั้งร่อง ไม่ว่าเรื่องจะดำเนินไปในทิศทางใด พวกเขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ดี มากไปกว่านั้นเด็กๆ ผู้หลุดเข้าไปในวงโคจรอันทารุณนี้ถูกใช้เป็นหมากในการเล่นเกมของผู้กระทำผิดด้วย การโดนเรียกว่า “ทาส” และอื่นๆ ที่บ่งบอกถึงการถูกลิดรอนความเป็นมนุษย์ไปนั้นถูกถ่ายทอดอย่างเข้มข้นโดยไม่ต้องใช้ภาพจำลองอันโหดร้ายมาประกอบเลย แค่เสียงการบอกเล่า และภาพแอนิเมชั่นก็ทำให้เราสัมผัสได้ถึงพฤติกรรมน่าขยะแขยงของเหล่าผู้กระทำผิดแล้ว

     ตัวละครสำคัญในเรื่องคือทุกส่วนอย่างแท้จริง แน่นอนว่าพอเป็นสารคดีย่อมไม่ได้มีตัวละครไหนเป็นตัวละครเอกแบบเฉพาะเจาะจง เรื่องนี้ก็เช่นกัน แต่ความพิเศษคือการผูกโยงเรื่องราวของทั้ง นักข่าว นักผลิตสื่อบันเทิง นักข่าวเยาวชน ตำรวจ และอื่นๆ อีกมากมาย เรื่องราวแต่ละมุมถูกเล่าออกมาประกอบกับเหตุการณ์จริง ทุกอย่างมีเหตุและผล มีอารมณ์ความรู้สึก มีความหวัง ผิดหวัง เห็นอกเห็นใจ เรื่อยไปจนถึงการโทษตัวเอง ทั้งหมดนี้ถูกเล่าอย่างละเอียดตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการมีเอี่ยวเกี่ยวข้องถึงความรู้สึกสะเทือนใจที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์แบบนี้แม้ตัวเองจะไม่ใช่เหยื่อก็ตาม

     ความลุ้นระทึกและการติดตามหาอาชญากร สำหรับโลกยุคใหม่อาชญากรใช้กลไกบนโลกออนไลน์เพื่อซ่อนตัว หลบหนี และหาผลประโยชน์แบบไม่รู้จบ การสืบแบบดิจิทัลจึงกลายเป็นเรื่องใหม่ที่สารคดีนี้อธิบายอย่างชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง และทำอย่างไรถึงจะตามตัวผู้บงการได้ ทุกอย่างละเอียดมากจนแทบจะเปิดเป็นสื่อการเรียนการสอนได้เลย ตั้งแต่วิธีการดึงข้อมูล การขู่เข็ญโดยใช้ข้อมูลส่วนตัวเป็นหลักประกัน เทคนิคการหลอกลวงอื่นๆ การสร้างตัวตนปลอม การใช้นวัตกรรมให้ร่วมกับยุคสมัย และความเป็นไปในสังคมที่เกิดขึ้นจริงบนโลกเสมือน

     การเขย่าเรื่องราวให้ใหญ่โตเกิดเป็นคำถามในใจว่าส่งผลดีให้คนมาสนใจมากขึ้น หรืออาจทำให้เหยื่อถูกทารุณกรรมมากขึ้นกันแน่ สารคดีเรื่องนี้เจาะลึกไปถึงเรื่องจริยธรรมและจรรยาบรรณของสื่ออย่างลึกซึ้ง พวกเขาต้องเผชิญกับมลทินในใจไปตลอดชีวิตแน่ ถ้าหากการเปิดโปงเรื่องนี้กลายเป็นหายนะของเหยื่อ และแน่นอนว่าอาชญากรก็ใช้การป่าวประกาศลงสื่อนี้เพื่อเรียกคะแนนนิยมและข่มขู่สื่อไปพร้อมกัน เรียกว่านี่คือจุดสำคัญที่ผู้สร้างฝากให้ทุกคนคิดถึงประเด็นดังกล่าวอย่างรอบด้านเสมอ เพราะบางครั้งเราอาจจะละเลยบางอย่างไปเพียงเพราะว่าสิ่งที่กำลังจะทำนั้นดูถูกต้อง

     การจับกุมและบทสรุป ทุกอย่างทำได้อย่างลุ้นระทึก ไม่จำเป็นต้องเป็นภาพยนตร์แอ็กชั่น มีฉากไล่ล่า แต่การเร่งเร้าด้วยความสัมพันธ์ที่แสดงผ่านโยงใยบนหน้าจอ ช่วยให้ผู้ชมสืบสาวราวเรื่องได้แบบเป็นอิสระ การจับกุมและเปิดเผยข่าวจริงช่วยไขข้อสงสัยทุกอย่างที่เกิดขึ้น นับเป็นวิธีการที่ชาญฉลาด เพราะตลอดระยะเวลาร่วม 1 ชั่วโมงครึ่ง เราทุกคนเหมือนกำลังท่องโลกเทเลแกรมไปพร้อมกับการสืบสวน สัมผัสกับความเจ็บปวดของเหยื่อ และเข้าใจบริบทแบบครบถ้วน ภาพอนาจารที่ถูกเบลอแล้วเบลออีก มันไม่พอที่จะปิดบังความโหดร้ายที่มันส่งกลิ่นแรงทะลุหน้าจอออกมา มันคือกลิ่นแห่งความโสมมในจิตใจมนุษย์ที่เสพสมกับการย่ำยีความเป็นมนุษย์ของอีกฝ่ายหนึ่งอย่างชัดเจน

     สิ่งสำคัญสุดท้ายของเรื่องนี้คือการสะท้อนมุมมองทางสังคมของคนเกาหลี ยุคสมัยก่อนหลายสังคมอาจโทษเหยื่อว่าทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากเสียเอง เพราะตัวเหยื่อไม่ระมัดระวังในการจัดการสิ่งเหล่านี้มากพอ มันดูเหมือนจะเป็นเหตุผลที่กดทับจิตใจเหยื่อลงไปอีก แต่ในเรื่องนี้ทุกคนเข้าใจอย่างชัดเจนว่ามันไม่ใช่ความผิดของเหยื่อ อาชญากรคือผู้ทำผิดโดยมีผู้สนับสนุนเป็นคนเสพคอนเทนต์และส่งเสริมการทรมานอย่างดุเดือด ทั้งหมดเป็นเรื่องอุปสงค์-อุปทาน หากไม่มีใครต้องการกดขี่ให้คนอื่นเป็นทาส เมื่อนั้นก็จะไม่มีพฤติกรรมนี้เกิดขึ้น นอกจากนี้กลไกการทำงานลึกลับบนโลกออนไลน์แบบท้าทายกฎหมายยังอาจหมายถึงการข้องเกี่ยวกับโครงการผิดกฎหมายอื่นๆ ด้วย เรื่องนี้จึงสอดแทรกทุกความเป็นไปได้และเล่าออกมาได้อย่างละเอียด แต่ยังคงความเรียบง่ายเข้าใจได้ไม่ยาก ท้ายที่สุดเรื่องนี้ยังฝากข้อคิดให้ทุกคนตระหนักถึงความรวดเร็วของโลกออนไลน์ที่อาจพาเราไปผิดทางได้โดยไม่มีทางหวนกลับ และนี่คือสารคดีทางเน็ตฟลิกซ์ที่น่าดูที่สุดเรื่องหนึ่งในปีนี้ “Cyber Hell”