หากใครชมซีรี่ส์เรื่อง The Glory แล้วรู้สึกอิ่มเอมกับทุกความเข้มข้นจากเนื้อเรื่องและการแสดงของเหล่านักแสดงคุณภาพแล้ว รับรองว่าจะต้องหวนนึกถึงทุกรายละเอียดตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้ายที่สอดแทรกการสะท้อนสังคมเกาหลีอันใช้เป็นเครื่องมือเปรียบเทียบการพัฒนาสังคมทั่วโลกได้ไม่มากก็น้อย ตัวชี้วัดแบบเปรียบเทียบนี้หลุดลอดออกมาผ่านบทพูดต่างๆ ของตัวละครอย่างเป็นธรรมชาติ คำศัพท์บางอย่างอาจเป็นการสื่อสารปกติ ทว่าบริบทเฉพาะกลับช่วยส่งเสริมให้สิ่งนั้นมีพลังและพร้อมสำหรับการถูกตีความ อย่างเช่นวันนี้เราจะหยิบยกบทพูดที่ถูกพูดถึงพระเอกกับวลีที่ว่า “ชีวิตเหมือนร้านสะดวกซื้อ”

     แท้จริงแล้ววลีนี้แทบไม่ต้องมีคำอธิบายอะไรเพิ่มเติม เพราะการดำเนินเรื่องนั้นเชื่อมโยงถึงชีวิตของเหล่าคนชนชั้นสูงของสังคมอยู่แล้ว ดังนั้นวลีดังกล่าวจะสะท้อนภาพให้เห็นออกมาอย่างชัดเจน ไม่ใช่แค่กับครอบครัวของคนบูลลี่นางเอกเท่านั้น แต่ยังหมายถึงครอบครัวตัวละครพระเอกที่มาจากจุดบนสุดในห่วงโซ่ทางสังคมด้วยเช่นกัน แล้วคำว่าชีวิตเหมือนร้านสะดวกซื้อบ่งบอกอะไรถึงสังคมบ้าง และในท้ายที่สุดคำนี้เป็นคำชื่นชม เย้ยหยัน หรือเสียดสีอย่างไรบ้าง

Joo Yeo-Jeong และ Moon Dong-Eun หน้าตึกร้างที่เขาเข้าซื้อไว้เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของแผนการแก้แค้น

     คำว่า “ชีวิต” กับ “ร้านสะดวกซื้อ” เชื่อมโยงกับในเชิงสังคมวิทยา เพราะชีวิตมาพร้อมกับการต้องตัดสินใจ เฉกเช่นเดียวกับร้านสะดวกซื้อก็เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยการตัดสินใจซื้ออะไรสักอย่างเสมอเช่นกัน ทว่าร้านสะดวกซื้อเป็นสถานที่ที่ตัดสินใจได้ง่ายเพราะราคาสินค้าไม่สูง นอกจากจะสะดวกต่อการเข้าไปซื้อ ยังซื้อสะดวกอีกด้วย โดยเฉพาะกับเหล่าชนชั้นผู้รากมากดีในสังคมที่มีทรัพยากรอู้ฟู่จนสามารถซื้อทุกอย่างได้ราวกับร้านสะดวกซื้อ ตัวละคร Kim Jin-Hun ซึ่งเป็นคนรู้จักกับ Joo Yeo-Jong จึงสื่อสารด้วยการเปรียบเทียบชีวิตของจูยอจองเป็นร้านสะดวกซื้อ เพราะการเป็นทายาทเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดังเท่ากับการเกิดและใช้ชีวิตอยู่บนกองเงินกองทอง การจะซื้อแม้แต่บ้านยังเหมือนการตัดสินใจใช้เงินจับจ่ายของจิปาถะในร้านสะดวกซื้อ โดยพระเอกของเรื่องก็ทำเช่นนั้นจริงๆ ในช่วงเวลาที่ตัดสินใจซื้อบ้านไปอยู่ต่างเมืองเพื่อติดตามนางเอกของเรื่อง

     การลงทุนโดยล้มบนฟูก การเปิดคลินิกของจูยอจองเป็นเครื่องมือทำมาหากินพร้อมสอดแทรกผลประโยชน์ในการแก้แค้นของมุนดงอึน ชีวิตอันสวยหรูเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้หากชีวิตของเขาไม่ได้ง่ายดายเหมือนการเข้าร้านสะดวกซื้อเช่นนี้ ตรงกันข้ามมุนดงอึนต้องทำทุกอย่างและลงทุนโดยใช้ทรัพยากรทั้งความคิดและเวลาเพื่อแลกกับสิ่งต่างๆ อย่างยากลำบาก ห้องเช่า รถ และสิ่งของทุกชิ้นเกิดจากน้ำพักน้ำแรงความทุ่มเทโดยมีแรงผลักดันจากความแค้น ลองมองเห็นภาพชัดเจนคือจูยอจองใช้เวลาเพียงไม่นานในการตัดสินใจซื้อบ้าน ทำธุรกิจ และย้ายเมือง ในขณะที่มุนดงอึนต้องใช้หลายร่วมทศวรรษกว่าจะลงหลักปักฐานในสถานที่และช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน

สีหน้าของ Park Yeon-Jin กับช่วงเวลาท้ายเรื่องที่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ตามใจอีกต่อไป

     “ชีวิตที่เคยเป็นร้านสะดวกซื้อ” สำหรับมุมฝั่ง Park Yeon-Jin และผองเพื่อนคือตัวอย่างชัดเจนที่ทำให้เห็นถึงความยากลำบากในการจับจ่ายใช้สอยร้านสะดวกซื้อที่คุ้นชิน เดิมทีพวกเธอจะทำอะไรเมื่อไหร่ก็ได้ตามอำเภอใจเพียงเพราะอำนาจทางเศรษฐกิจและสังคม แต่เมื่อมีปัจจัย X อย่างมุนดงอึนเข้ามาขัดขวางและปิดกั้นช่องทางความสะดวกสบาย พวกเธอก็พินิจพิเคราะห์การกระทำให้รอบคอบมากขึ้น ชีวิตจึงไม่ได้สวยหรูดั่งภาพเห็นเสมอไป โดยเฉพาะ Lee Sa Ra ที่เราจะเห็นว่าเมื่อก่อนสามารถหายาเสพติดมาเสพได้แบบไม่จำกัด อีกทั้งยังสามารถไปไหนมาไหนได้สะดวกไร้ข้อกังวล แต่เมื่อชีวิตเริ่มพังทลายเธอก็ไม่สามารถหายาเสพติดได้จากเพื่อนคนสนิทได้เหมือนเดิม มากไปกว่านั้นยังไม่สามารถตัดสินใจเดินทางตามใจได้อีก นั่นก็เพราะชีวิตอาจไม่ใช่ร้านสะดวกซื้ออีกต่อไป และนี่คือเป้าหมายแรกของมุนดงอึนที่ทำให้ผู้กระทำในอดีตที่เคยตัดสินใจทำร้ายเธอเหมือนโปรยเงินเล่นในร้านสะดวกซื้อได้รับบทเรียนว่าชีวิตมันไม่สวยงามเสมอไป นี่คือรสชาติของชีวิตมุนดงอึนบางส่วนที่พวกเธอได้รับ

 

การใช้อำนาจเพื่อเข้าแทรกแซงระบบของโรงพยาบาลตระกูลตัวเองที่เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือแผนแก้แค้นของตัวละครเอก

     The Glory คือความเข้มข้นของการแก้แค้นที่สอดแทรกประเด็นความเป็นไปได้ในการปะทะกันของชนชั้นด้วย แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเธอคงไม่สามารถปะทะกับเหล่าจอมบูลลี่ได้เท่านี้ หากไม่มีอำนาจต่อกรความยิ่งใหญ่ที่ลักลั่นกันทางชนชั้น กุญแจสำคัญคือชีวิตแบบไร้ข้อจำกัดของหมอจูยอจอง ทุกอย่างจึงสมบูรณ์แบบอย่างที่ผู้ชมคาดหวัง ในขณะเดียวกันก็สะท้อนให้เห็นเศษเสี้ยวความจริงในสังคมที่การต่อสู้กันระหว่างคนชนชั้นรองและบน ชัยชนะอาจตกเป็นคนของชนชั้นรองก็จริง แต่จะไม่สมบูรณ์เท่านี้เป็นอันขาด ชีวิตจริงก็เช่นกัน ลองจินตนาการกันดูว่าถ้าคนชนชั้นรองต้องพลิกแผ่นดินหาหนทางการเอาชนะจะสามารถเอาชนะพลังอันเหลือล้นในแบบที่มุนดงอึนทำได้หรือไม่ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าสุดท้ายพลังของชีวิตแบบร้านสะดวกซื้อของหมอจูยอจองคือไพ่ใบไม้ตายของสงคราม