ในมหานครนิวยอร์ก เมืองแห่งความวุ่นวายพลุกพล่านแต่เต็มไปด้วยเสน่ห์แห่งความแปลกใหม่ หลายคนเดินทางสัญจรด้วย ‘Subway’ หรือรถไฟใต้ดินกันเป็นประจำ ตามตู้โดยสารต่างๆ เต็มไปด้วยผู้คนหลากหลายเพศ อาชีพ เชื้อชาติ ศาสนา และแน่นอนว่าหลายอารมณ์ในแต่ละวัน การจะสร้างสรรค์ศิลปะบนขบวนรถที่มีความหลากหลายขนาดนี้มุมหนึ่งก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจ แต่อีกมุมหนึ่งก็เป็นเรื่องท้าทายที่ไม่ใช่ใครจะสามารถทำให้ทุกคนประทับใจ แต่สำหรับศิลปินหนุ่มคนหนึ่งเขาทำให้ช่วงเวลาของคนบนรถไฟเส้นดังของโลกกลายเป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืม

     Devon Rodriguez คือศิลปินหนุ่มที่ออกไล่ตามความฝันเรื่องศิลปะมาโดยตลอด เขาเริ่มเส้นทางศิลปะด้วยการรังสรรค์งานกราฟฟิตี้กับเพื่อนๆ ตั้งแต่ 8 ขวบ แต่แล้วก็เคยโดนจับกุมจนเขาเบนความสนใจสู่การวาดภาพพอร์เทรตแทน ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของงานทั้งหมดที่เราเห็นจนถึงทุกวันนี้ แน่นอนล่ะเขาชอบศิลปะเป็นชีวิตจิตใจและดูเหมือนว่าเขาต้องการเดินบนเส้นทางอันสวยงามตามจินตนาการที่วาดฝันไว้ ทว่าโลกความจริงไม่ได้สวยหรูเช่นนั้น การเข้าเรียนในสถาบันศิลปะชื่อดังนั้นไม่ง่ายเลย การคัดเลือกค่อนข้างเข้มข้น เดวอนคือผู้หลุดจากระบบการศึกษาไปช่วงระยะหนึ่ง

     ความล้มเหลวในเส้นทางศิลปะของเดวอนมาก่อนความสำเร็จใดๆ แม้เด็กหนุ่มจะวาดภาพพอร์เทรตได้และมีความตั้งใจอย่างมากที่จะเข้าศึกษาที่ High School of Art and Design สถาบันศิลปะชื่อดังในย่านแมนฮัตตัน แต่สถาบันดังกล่าวมีระบบการคัดเลือกผ่านพอร์ตโฟลิโอ และเขาไม่สามารถสร้างความโดดเด่นจนผ่านการคัดเลือกได้ในปี 2010 แม้หลายคนมองว่าเขาอาจจะหมดไฟด้านศิลปะไปเลย แต่สำหรับเดวอนศิลปะคือชีวิต เขาสมัครเรียนที่ Samuel Gompers High School แทน และใช้เวลาเพียง 2 ปีในการสร้างพอร์ตผลงาน สุดท้ายเขาก็ได้ไปเรียน ณ สถาบันที่เขาตั้งใจไว้สมใจในปี 2012 ก่อนจะจบการศึกษาในปี 2014 และต่อยอดด้วยการเข้าสถาบัน Fashion Institute of Technology

     “ผลงานของคุณไม่ดีพอ” ประโยคเจ็บจี๊ดที่สถาบันในฝันปฏิเสธเขาในทีแรกสร้างแรงขับเคลื่อนให้เขาพัฒนาตัวเอง “ผมไม่เคยมีใครเดินมาบอกผมแบบนั้น ตลอดทั้งชีวิตทุกคนต่างบอกว่าผมเป็นคนมีพรสวรรค์ ซึ่งทำให้ผมคิดว่าผมดีพอแต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่” เดวอนก้าวออกจากกรอบโลกแห่งฟุ้งฝันสู่แห่งความจริง ในระหว่างเรียนที่ย่านบรองซ์ เขาเล่าเรื่องราวความอัดอั้นให้ Jeremy Harper อาจารย์ของเขาฟัง และชายผู้นี้คือผู้เปลี่ยนชีวิตของเดวอนไปตลอดกาล เจเรมี่ขัดเกลามุมมองให้เดวอนมองเห็นโลกความจริงมากกว่าโลกใบจิ๋วที่ทุกคนต่างพูดว่าเขาเก่งกาจ และเขาคนนี้ก็เหลาทักษะของหนุ่มน้อยให้คมกริบเพื่อจะได้กลับไปสานฝันต่อที่สถาบันย่านแมนฮัตตันอีกครั้ง

     เจเรมี่นอกจากจะปูทางอนาคตให้กับเดวอนแล้ว เขายังเป็นผู้จุดประกายให้เดวอนเป็นซูเปอร์สตาร์บนแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดีย เดวอนค้นหาที่ฝึกฝนทักษะการวาดรูป และเจเรมี่ก็แนะนำให้เขาลองใช้รถไฟใต้ดินเป็นที่รังสรรค์ผลงาน ด้วยการฝึกฝนที่เจเรมี่มอบหมายเขาจึงเริ่มพลิกจุดนี้เป็นโอกาสในสร้างเอกลักษณ์ในผลงานภาพพอร์เทรตของตัวเองมาตั้งแต่ปี 2011 เป็นต้นมา เริ่มแรกเขาไม่ได้ตั้งใจทำเพื่อสร้างสรรค์คอนเทนต์ออนไลน์ แต่เขากำลังฝึกทักษะกับเหล่านายแบบ-นางแบบที่เป็นคนเดินทางสัญจรทั่วไปในมหานครแห่งนี้

     เขาใช้อุปกรณ์ง่ายๆ เพื่อสร้างงานศิลปะอย่างรวดเร็ว ฝึกการเก็บรายละเอียดทั้งเรื่องลักษณะทางกายภาพไปจนถึงกิริยาท่าทางของผู้คน นั่นทำให้งานพอร์เทรตของเขาพัฒนาอย่างต่อเนื่อง นั่งไทม์แมชชีนข้ามเวลามาถึงปี 2020 เดวอนผลิไอเดียว่าอยากลองวาดภาพผู้คนในรถไฟใต้ดินแชร์ลงบนโซเชียลมีเดีย และเขาก็เลือกแพลตฟอร์มติ๊กต๊อก บูม! สิ่งนี้เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล ในวันที่ 10 สิงหาคม 2020 เขาโพสต์วิดีโอการวาดภาพพอร์เทรตลงบนติ๊กต๊อกและวิดีโอดังกล่าวก็เป็นไวรัลทันที มีจำนวนผู้เข้าชมเกินล้านครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่เดวอนไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิต

     เดวอนไม่เคยเชื่อว่าตัวเขาจะกลายเป็นซูเปอร์สตาร์บนโลกออนไลน์ เขารู้สึกประหลาดใจทุกครั้งที่พูดถึงจำนวนยอดผู้เข้าชมและผู้ติดตามหลักล้านคน หนุ่มวัย 26 ปีมีชีวิตที่เปลี่ยนไปแต่ตัวตนเขาไม่เคยเปลี่ยนแปลง เขายังคงทำสิ่งนี้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่เพราะต้องการโด่งดัง แต่เขากำลังพัฒนาทักษะการวาดภาพอยู่เสมอ เขายอมรับว่าการมีชื่อเสียงบนโลกออนไลน์ก็เป็นสิ่งที่เขาฝันและพยายามทำอยู่เรื่อยๆ แต่เพราะเขารักในการวาดภาพเขาจึงทำอย่างสม่ำเสมอและหาช่องทางจนเจอติ๊กต๊อกในที่สุด ทุกอย่างสอดประสานกันพอดิบพอดี เพราะช่วงเวลาที่เขาดังเปรี้ยงปร้างคือช่วงที่มีการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 อย่างรุนแรงในประเทศสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก ทุกคนหม่นหมอง เดวอนกลายเป็นคนที่สร้างรอยยิ้มและแสดงให้เห็นว่าการปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ด้วยกันคือสิ่งวิเศษของโลกใบนี้

     ตอนนี้เขาได้ข้อความมากมายในกล่องข้อความส่วนตัวทุกช่องทาง หนุ่มคนนี้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้คนทั่วโลกได้สัมผัสกับแง่มุมที่สวยงามของศิลปะและมนุษย์ ตอนนี้เขากลายเป็นคนดังที่เซ็นสัญญากับ United Talent Agency และมีแผนจะเดินทางไปหลายประเทศทั่วโลกเพื่อสร้างสรรค์งานศิลปะในลักษณะเดียวกัน “มีคอมเมนต์มากมายบอกให้ไปลอนดอนหรือปารีสบ้าง” เขากล่าวถึงกล่องข้อความที่เต็มไปด้วยคำขอให้เขาเดินทางท่องโลก แม้จะโด่งดังระดับโลกแต่ความฝันของเขาก็ยังไม่ถูกเติมเต็มทั้ง 100 เปอร์เซ็นต์ เพราะเดวอนยังไม่ได้นิยามตัวเองว่าเป็น “ศิลปิน” เต็มตัว

     “ผมอยากจะเข้าไปอยู่ในโลกศิลปะเหมือนกัน” วลีนี้บ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าผลลัพธ์ทางโซเชียลมีเดียไม่ได้สะท้อนถึงแง่มุมชีวิตการเป็นศิลปินได้ทั้งหมด “มันคงจะดีมากๆ ถ้าเป็นไปได้ทั้งดาวดังบนโซเชียลมีเดียและศิลปินตัวจริง” คำกล่าวนี้แสดงให้เห็นว่าความฝันของเขายังไม่สมบูรณ์ การเดินทางของเขาบนเส้นทางนี้แม้จะพิเศษไม่เหมือนใคร แต่เชื่อเลยว่าลึกๆ แล้วเดวอนก็ยังอยากถูกจดจำในฐานะศิลปินเต็มตัวอยู่ดี การวาดภาพเป็นสิ่งที่ทำให้หนุ่มคนนี้ผ่อนคลาย ได้ใช้ชีวิตกับตัวเอง ในขณะเดียวกันก็สร้างความสุขให้ผู้อื่น วันนี้เขาเป็นดาวดังที่คนทั่วโลกรู้จัก หวังว่าวันข้างหน้าเดวอนจะกลายเป็นศิลปินระดับโลกอย่างที่เขาคาดหวัง ถึงวันนั้นฝันของเขาคงจะสมบูรณ์ และช่วงชีวิตที่วาดภาพพอร์เทรตบนรถใต้ดินระหว่างล่าความฝันจะกลายเป็นเส้นทางสุดแฟนตาซีที่คนทั่วโลกจะจดจำตลอดไป

 

ข้อมูล:

edition.cnn.com

today.com

nytimes.com

ภาพ: @devonrodriguezart