จับเข่าคุยกับ 'Lang Lang' นักเปียโนระดับโลก กับการแสดงเดี่ยวครั้งประวัติศาสตร์ที่ประเทศไทย

     อย่างที่หลายคนคงเห็นว่าในช่วงปีที่ผ่านมานี้ โลกของอุตสาหกรรมดนตรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับดนตรีคลาสสิกนั้น เริ่มเข้ามามีบทบาทโดดเด่นในประเทศไทยอย่างมาก หนึ่งในนั้นคือ Royal Bangkok Symphony Orchestra ซึ่งมี สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา เป็นองค์อุปถัมภ์ด้วยพระทัยมุ่งมันที่จะพัฒนาวง RBSO ให้เป็นวงออร์เคสตร้าชั้นของในภาคพื้นเอเชียแปซิฟิก ให้มีความสามารถเทียบเท่าวงออร์เคสตร้าชั้นนำในประเทศยุโรป โดยพระองค์ทรงวางแผน ทั้งงานการจัดการแสดงคอนเสิร์ตประจำปี โปรแกรมการแสดง เรื่องไปจนถึงการคัดเลือกนักดนตรีเข้าเป็นสมาชิก RBSO ที่นับเป็นหนึ่งในฟันเฟืองสำคัญที่สร้างให้วงการดนตรีคลาสสิกของไทยนั้นแข็งแกร่ง

     กระทั่งล่าสุด ประเทศไทยมีโอกาสได้ต้อนรับนักเปียโนชาวจีนระดับโลกอย่าง Lang Lang นักเปียโนผู้มีชื่อเสียงที่ประสบความสำเร็จมาตั้งแต่อายุเพียง 5 ปี จากการลงแข่งขันเปียโนประจำปีที่เมืองเฉิ่นหยางและสามารถคว้ารางวัลชนะเลิศจากการแข่งขันครั้งนั้นมาได้สำเร็จ อีกทั้งยังเคยได้รับเลือกเป็นบุคคลทรงอิทธิพลระดับโลกมาแล้วจากนิตยสาร TIME เมื่อปี 2009 ที่ครั้งนี้เดินทางมาเปิดการแสดงเดี่ยวครั้งประวัติศาสตร์ของเขา ในชื่อ Lang Lang First Time Ever In Thailand เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม  2565 ที่ผ่านมา ณ หอประชุมใหญ่ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย พร้อมสะกดทุกสายตาในฮอลล์ด้วยทักษะการเล่นเปียโนระดับโลกที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างช่ำชอง ซึ่งโว้กประเทศไทยไม่พลาดพาทุกคนไปนั่งพูดคุยแบบเอ็กซ์คลูซีฟถึงประสบการณ์และความประทับใจก่อนขึ้นเวทีของ หลาง หล่าง มาให้ทุกคนได้อ่านกันแล้วที่นี่

     Vogue: เรารู้มาว่านี่คือครั้งแรกของคุณในประเทศไทย เราเลยอยากรู้ถึงความประทับใจแรกของคุณที่มีต่อประเทศไทยสักหน่อย

     Lang Lang: ผมรู้สึกมีความสุขมากที่ได้มาที่นี่จริงๆ เสียที เพราะก่อนหน้านี้ผมรู้สึกคุ้นเคยกับประเทศไทยจากรายการโทรทัศน์ หรือภาพยนตร์เสียเป็นส่วนใหญ่ แต่พอได้เดินทางมาถึงที่นี่จริงๆ แล้ว ผมยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเดิม ผมเพิ่งได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวสำรวจกรุงเทพฯ มานิดหน่อยก่อนมาสัมภาษณ์กับโว้ก มีอยู่ที่หนึ่งที่ผมรู้สึกชอบเป็นพิเศษคือ วัดอรุณฯ ผมรู้ว่ามันเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของสถานที่ท่องเที่ยวของไทยที่ไอคอนิกที่สุดแห่งหนึ่ง

     อีกสิ่งที่ผมรู้สึกทึ่งมากๆ ไม่แพ้กันก็คือตลาด ผมว่าตลาดในประเทศไทยมีความคล้ายคลึงกันในความทรงจำวัยเด็กของผมที่เคยวิ่งเล่นอยู่ที่ตลาดในกรุงปักกิ่ง พื้นที่ที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ความขวักไขว่ของผู้คน และแน่นอนว่ามีพร้อมทุกอย่างในนั้น โดยเฉพาะตลาดน้ำ ตลาดที่ผมอยากจะลองไปเยี่ยมชมสักครั้ง มันสะท้อนถึงวัฒนธรรมที่น่าสนใจมาก รวมไปถึงอาคารเรียนที่นี่ Royal Bangkok Symphony Music School ที่เรานั่งคุยกันอยู่นี้ อาคารเรียนดนตรีคาสสิก ผมประทับใจมากเหมือนกัน

     Vogue: แล้วสำหรับการแสดงของคุณล่ะ...คุณคาดหวังอะไรจากการขึ้นแสดงครั้งแรกในประเทศไทย

     Lang Lang: อ่อ...แน่นอน ผมต้องอยากเจอคนดูของผมอยู่แล้ว ผมอยากรู้ว่าพวกเขาชอบฟังอะไรกัน ดังนั้นผมจึงตั้งใจที่จะส่งต่อบทเพลงสุดโรแมนติกจำนวนมากที่อยู่ในลิสต์อย่างเต็มที่ เพื่อสร้างความประทับใจให้กับพวกเขา ซึ่งเป็นการร้อยเรียงขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ผมว่านั่นน่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดี

     Vogue: ประเทศไทยคือหนึ่งในประเทศที่วงการดนตรีคลาสสิกเติบโตขึ้นมาก เราเลยอยากรู้ว่าในความคิดของนักเปียโนระดับโลกแล้ว คุณคิดว่าดนตรีคลาสสิดสามารถเชื่อมโยงวัฒนธรรม ผู้คน และชุมชนที่แตกต่างให้ผสานรวมเข้ากันได้อย่างไรบ้าง

     Lang Lang: เอาอย่างนี้ ผมขอเล่าเรื่องหนึ่ง ผมจำได้ว่าตอนที่ผมเดินทางไปสหรัฐอเมริกาครั้งแรกในปี 1996 นั้น ผมได้รู้จักกับเพื่อคนหนึ่งที่ค่ายฤดูร้อน ที่มีความสนใจเปียโนเหมือนกัน สำหรับผมมันน่าทึ่ง และทำให้เราเชื่อมโยงกันได้ง่ายขึ้น และนั่นก็คือเหตุผลที่เราทุกคนเดินทางมาที่สถาบันดนตรีแห่งนี้ ที่ Royal Bangkok Symphony Music School เพราะบางทีเราอาจจะได้พบกับพวกเขาที่นี่ก็ได้ (คนที่มีความสนใจและมีใจรักดนตรีเหมือนกันกับเรา) มากไปกว่านั้นผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะได้เห็นนักเรียนให้ความสนใจกับสถาบันดนตรีแห่งนี้และดนตรีคลาสสิกมากขึ้น และผมมั่นใจว่าเราจะได้เห็นนักดนตรีที่มีความสามารถจากประเทศไทยมากขึ้น ที่จะสามารถออกสู่โลกกว้าง และแบ่งปันความสวยงามของดนตรีคลาสสิกให้ทั่วโลกได้รับรู้มากขึ้นในอนาคต

     Vogue: หลังจากที่เดินทางไปเปิดการแสดงในหลายประเทศ คุณทำอย่างไรให้ยังสามารถรักษาพลังงานความสดใหม่ในดนตรีที่คุณต้องแสดงออกไปให้ผู้ชมของคุณได้ฟัง ในขณะที่คุณอาจจะต้องเล่นบทเพลงเดิมซ้ำๆ หลายรอบ

     Lang Lang: อย่างแรกเลยคือ ผมพยายามเปลี่ยนการเรียงร้อยบทเพลงในการใช้แสดงให้สดใหม่อยู่เสมอ ถือเป็นเรื่องสำคัญมากเพราะถ้าคุณเล่นเหมือนเดิมเสมอ มันก็ออกจะน่าเบื่อเกินไป ผมมักจะสลับหรือหักมุมการเรียงร้อยบทเพลงแสดงอยู่เรื่อยๆ มันเหมือนการเห็นดนตรีคลาสสิกในปัจจุบันเข้าไปร่วมงานผสมผสานกับศิลปินร่วมสมัยอย่าง Ed Sheeran หรือ BLACKPINK ดังนั้นไอเดียหลักของมันก็คือการลองทำอะไรที่แตกต่าง และผมว่าผมเป็นคนที่กะตือรือร้นมากพอสมควร มันก็เลยยากที่จะหยุด ผมจำเป็นต้องเคลื่อนไหวและสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆ อยู่เสมอ ซึ่งผมก็คิดว่าการเดินทางมาเยือนประเทศไทยในครั้งนี้ก็จะเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานในอนาคตของผมต่อไปอย่างแน่นอน

     Vogue: เราอยากรู้ว่าเวลาที่คุณแสดงบนเวที คุณมีวิธีในการสื่อสารเพื่อเชื่อมต่อกับผู้ชมอย่างไร

     Lang Lang: เป็นคำถามที่ดีมากเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเวลาที่คุณแสดง คุณต้องจริงใจทั้งต่อสิ่งนั้นและผู้ชมตรงหน้า มันเหมือนการนับถือศาสนาอะไรทำนองนั้นเลยล่ะ คุณต้องสื่อสารกับหัวใจของตัวเองอย่างจริงใจ และทุกอย่างจะออกมาอย่างเป็นธรรมชาติบเวทีแห่งนั้น สำหรับผมความเป็นธรรมชาติที่ถูกกลั่นออกมาจากความจริงใจนั่นล่ะที่ได้ผล ความหลงใหลที่ได้รับการปลดปล่อยออกมาในที่ที่เหมาะสมอย่างพอดี มันได้ผลมากกว่าการยัดเยียดที่อาจทำให้ผู้ชมของคุณรู้สึกถูกคุกคาม ดังนั้นอย่างแรกเลยคือ คุณต้องจริงใจและปลดปล่อยอารมณ์ที่แท้จริงของคุณออกมา จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก แต่มันก็ไม่ได้ยากเกินไป แค่คุณต้องรักษาความสม่ำเสมอให้อยู่ในกรอบของความพอดีให้ได้ ซึ่งมันต้องอาศัยการฝึกฝน นั่นแหละ...สำคัญ

     Vogue: มีนักดนตรีรุ่นใหม่หลายคนในประเทศไทยที่ยกย่องคุณเป็นตัวอย่างของพวกเขา ถ้าคุณมีโอกาสได้คุยกับพวกเขา คุณอยากจะคุยอะไรเพื่อส่งต่อแรงบันดาลใจให้พวกเขาเหล่านั้น

     Lang Lang: ผมคิดว่าพวกเขาต้องเชื่อมั่นในตัวเองจริงๆ เพราะบางครั้งในโลกของดนตรีคลาสสิก มันยากที่จะระบุชัดเจนว่าคุณจะทำอะไรสำเร็จในภารกิจใด ใช่...นี่เป็นกรณีที่ยากลำบากมากกับการวัดความสำเร็จ บางครั้งมันก็ลอยอยู่ในอากาศ คุณไม่มีวันรู้ทิศทางที่แท้จริงของคุณ แต่ที่ผมมาอยู่ที่นี่วันนี้ ผมอยากจะบอกว่าคุณต้องเข้มแข็งและมั่นคงในจิตใจให้มาก คุณต้องรักษาสิ่งนี้เอาไว้ แต่ผมเข้าใจว่าบางครั้งมันก็ยากมากสำหรับคนรุ่นใหม่ เพราะบางครั้งสิ่งที่คุณทำอยู่ มันดูเหมือนเป็นภาพลวงตามากเกินไป และคุณต้องสร้างความเป็นจริงที่เป็นรูปธรรม มันเหมือนปริศนา และคุณต้องรวบรวมมันเข้าด้วยกัน ซึ่งทางเดียวที่จะทำได้คือคุณต้องมีความหลงใหลในมันอย่างแท้จริง มันไม่ง่ายเลย หลายๆ ครั้งที่คุณอาจจะรู้สึกเบื่อหน่าย แต่ผมแค่ขอว่ายอมแพ้เลย

     โว้กประเทศไทยจบบทสนทนากับ หลาง หล่าง ด้วยสิ่งที่นักเปียโนระดับโลกอย่างเขาต้องการพูดกับนักดนตรีรุ่นใหม่ ภายในดวงตาและน้ำเสียงของเขาแสดงออกถึงความหวังอย่างเปี่ยมล้นที่จะได้เห็นนักดนตรีรุ่นใหม่เติบโต และสร้างสรรค์ผลงานชิ้นมาสเตอร์พีซในวงการดนตรีคลาสสิกระดับโลกต่อไป เขาขอแค่พวกคุณอย่าเพิ่งยอมแพ้เท่านั้น...