ไม่นานมานี้ หลังจากที่ตัวแทนสายสะพายไทยแลนด์อย่าง Anchilee Scott-Kemmis ได้ขึ้นประกวดบนเวทีมิสยูนิเวิร์ส ครั้งที่ 70 ประจำปี 2021 ไป และตัดสินจบลงแล้วอย่างเป็นทางการ ทว่ายังมีอีกหนึ่งประเด็นที่ยังคงเป็นที่ถกเถียงของเหล่าแฟนนางงามไม่จบสิ้นบนโลกโซเชียลมีเดียในเวลานี้ นั่นคือการตั้งคำถามย้อนกลับไปว่า “การนำแคมเปญ #RealsizeBeauty ขึ้นไปประกวดบนเวทีนางงามนั้น เป็นเรื่องที่เวิร์กหรือไม่”... ซึ่งนับได้ว่าเป็นอีกหนึ่งประเด็นที่น่าสนใจอย่างยิ่ง

     ต้องยอรับว่าในศตวรรษที่ 21 ออกจะเป็นเรื่องตลก และไม่น่าเชื่อว่าสักเท่าไหร่ว่า โลกใบนี้ยังมีการนำ “ความงาม” มาประกวดกันอยู่ แม้ว่าโลกใบเดียวกันนี้จะรณรงค์เรื่อง “ความหลากหลาย" กันอย่างเข้มข้น เพื่อทำลาย “ค่านิยม” เดิมๆ ของสังคม หนึ่งในนั้นก็เห็นจะต้องนับรวมความสวยความงามแบบใดแบบหนึ่ง ที่มักจะถูกสถาปนาขึ้นมาทุกปีโดยเวทีนางงามทั่วโลก ซึ่งนั่นเองที่เป็นสิ่งที่ขัดต่อการรณรงค์ เพื่อทลายบรรทัดฐานดังกล่าวให้ทุกคนมีที่หยัดยืนในสังคมอย่างเท่าเทียมกัน อีกทั้งเพื่อลดความเหลื่อมล้ำที่จะเกิดขึ้นด้วย จากทัศนคติดังกล่าวนั้นเองที่ทำให้ใครหลายคนต่างเริ่มตั้งคำถามต่อไปว่า “แทนที่จะรณรงค์เรื่อง #RealSizeBeauty บนเวทีนางงาม ทำไมไม่รณรงค์ให้ยุติการประกวดเวทีนางงาม อันเป็นการตัดไฟตั้งแต่ต้นลมไปเสียเลย”

     ต้องยอมรับว่าแนวคิดดังกล่าวนั้นเป็นแนวคิดที่หลายคนรวมถึงตัวผู้เขียนเองก็เห็นด้วยไม่น้อย การตัดไฟแต่ต้นลมนั้นสุดโต่ง เฉียบขาด และควรเกิดขึ้นในเร็ววัน

     กระนั้นในอีกมุมหนึ่งที่น่าสนใจไม่น้อยก็คือ ประการแรกเวทีนางงามถือเป็นอีกหนึ่งแพลตฟอร์มที่ได้รับการจับจ้องจากคนหมู่มากในสังคมไทยอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ ด้วยมาตรวัดจากกระแสเชียร์ของเหล่าแฟนนางงามที่กระหึ่ม และเพิ่มขึ้นในทุกๆ ปี ดังนั้นการเคลื่อนไหวของแอนชิลีโดยนำแคมเปญ #RealSizeBeauty ไปโยนไว้บนเวทีนางงามจักรวาลก็นับว่าประสบความสำเร็จอย่างมากในเเง่การใช้กระแสของเวทีนางงามให้เป็นประโยชน์ จนทำให้แคมเปญดังกล่าวนั้นถูกแชร์ต่อไปทั่วโลก และยังนับว่าเป็นการโยนหินถามทางได้ถูกที่ถูกทางที่สุดแล้ว เพราะหากพิจารณาให้ดี หากคุณต้องการที่จะต่อสู้กับค่านิยมเรื่องความงาม การโยนประเด็นประเภทนี้ลงไปบนเวทีนางงามก็นับว่าถูกต้อง ซึ่งนี่เองคือการเข้าไปก่อกวนในพื้นที่ความงามให้เกิดการตั้งคำถาม เพื่อวิพากษ์วิจารณ์ต่อไป

     และหากถามว่า "ทำไมไม่ยุบเวทีนางงามไปเสียเลย" ผู้เขียนเองก็คงต้องขออธิบายว่า นัยหนึ่งเวทีประกวดนางงามนั้นเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่สร้างอาชีพให้กับพลเมืองหลายคนได้ไม่น้อย ตั้งแต่บริษัทโฆษณา ช่างทำผมแต่งหน้า บริษัทโปรดักชั่น ไล่เรียงไปจนถึงดีไซเนอร์ หรือร้านเช่าชุดราตรี มีเม็ดเงินจำนวนไม่น้อยที่ไหลเวียนอยู่ในอุตสาหกรรมดังกล่าว เลี้ยงปากท้องให้กับคนจำนวนมาก หรือกระทั่งจะมองว่าเป็นสื่อบันเทิงหนึ่งที่สร้างความสุขให้กับใครหลายคนก็ได้เช่นกัน

     ดังนั้นแล้วการขึ้นประกวดของแอนชิลีบนเวทีนางงามจักรวาลพร้อมกับแคมเปญ #RealSizeBeauty โดยมิได้เรียกร้องให้ล้มเลิกการประกวดนางงามนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลไปเสียหมด และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่หญิงงามที่ไม่ได้มีรูปลักษณ์ในกระแสเข้ามาท้าทายบรรทัดฐานความงามบนเวทีนางงามระดับโลกแห่งนี้ เพราะถ้ายังจำกันได้ในยุคก่อน ที่ความขาว ผมบลอนด์ และความเซ็กซี่ คือบรรทัดฐานอันมั่นคงบนเวทีนางงามจักรวาล ยังมีหญิงผิวดำจำนวนมากไม่ย่อท้อที่จะเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเล บ้างเก็บเงินส่งตัวเองประกวด พร้อมกับความเชื่อที่อยากจะล้มกระดานความงามเก่าที่โลกนางงามสร้างขึ้น ทลายขีดจำกัด “ความงามเพียงหนึ่งเดียว” ที่มีอยู่ในสิ้นซาก ซึ่งท้ายที่สุดก็ประสบความสำเร็จแล้ว เช่นเดียวกันกับกลุ่มสาวเอเชีย ที่มีผิวสีน้ำผึ้ง ผมดำ และไม่ได้สูงชะลูด ก็สู้อุตส่าห์ดั้นด้นขึ้นไปยืนบนเวที ก่อนที่จะถูกปัดตกรอบไปนักต่อนัก กว่าจะได้ลืมตาอ้าปากในยุคนี้ ก็เพียงเพื่อต้องการสะท้อนให้เด็กสาวสัญชาติเดียวกันกับพวกเธอ ที่กำลังมองดูพวกเธออยู่ ได้ฝันใฝ่ถึงสักวันหนึ่งที่จะสามารถขึ้นไปยืนอยู่ ณ ที่แห่งนั้น เฉกเช่นหญิงงามรุ่นพี่ในวันนี้ และแน่นอนว่าการตัดสินใจมาประกวดของแอนชิลี หรือแม้แต่นางงามจากประเทศแคนาดาในปี 2016 เองก็เป็นเช่นนั้นไม่ต่างกัน

     บนหน้าประวัติศาสตร์ของโลกใบนี้ มีผู้หญิงนับร้อยนับพันคน ที่ยอมเอาตัวเองลงไปเล่นในสนามแข่งขันจริง แทนที่จะทำหน้าที่เป็นผู้เคลื่อนไหวอุดมการณ์บางอย่างให้เกิดขึ้นจริงอยู่รอบนอก และถ้าหากว่าพวกเรายังมองว่าการที่คนๆ หนึ่งสละตัวเองลงไปเล่น หรือแข่งขันบนสนามจริง เพื่อตั้งคำถามวิพากษ์กลับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในพื้นที่นั้นๆ เพื่อเป็นตัวอย่างให้กับคนรุ่นหลังนั้น เป็นเรื่องที่น่าตลกขบขันแล้วล่ะก็... ป่านนี้ผู้หญิง หรือเด็กทั่วโลกก็คงจะไม่ต้องกล้าฝันใฝ่ หรือกล้าทำอะไรทั้งนั้นกันพอดี และพวกเราก็คงจะต้องย่ำอยู่กับที่ ไม่ไปไหนกันเสียทีเหมือนกัน

     สุดท้ายแล้วชนะหรือแพ้เป็นอีกเรื่องหนึ่ง (เพราะเป็นเรื่องของนายทุน) แต่สำคัญที่ทุกคนมีวิถีทางการเคลื่อนไหวต่อสู้ที่แตกต่างกันออกไป เวทีนางงามก็เป็นหนึ่งในพื้นที่ช่วงชิงความหมาย ค่านิยม และการต่อสู้ของผู้หญิงหลายคนทั่วโลกเช่นกัน

     อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่าจับตาต่อจากนี้ไม่ใช่เรื่องที่จบไปแล้ว แต่เป็นคำถามที่ว่า “แอนชิลีจะทำอย่างไรให้แคมเปญ #RealSizeBeauty ยังคงเป็นที่พูดถึงของคนทั่วไป หลังจากที่เธออำลาตำแหน่ง Miss Universe Thailand ประจำปี 2021 ไปแล้ว” ต่างหาก